Cykoria (Cichorium L.) to rodzaj roślin zielnych należących do rodziny astrowatych. Rodzaj obejmuje siedem gatunków, z których dwa gatunki są powszechnie uprawiane w Polsce jako rośliny warzywne, cykoria podróżnik i endywia. Rośliny te występują naturalnie w basenie Morza Śródziemnego oraz w pozostałej części Europy, Azji oraz w Afryce Północnej.
Surowcem zielarskim w cykorii jest całe ziele, liście lub korzeń. Cykoria zawiera intybinę,
inulinę, laktucynę, pektynę, cholinę, tarakserol, sole
mineralne i śladowe ilości olejków eterycznych. Korzeń
rośliny delikatnie pobudza produkcję soku żołądkowego, żółci i działa
moczopędnie. Intybina i inulina stymulują rozwój dobroczynnych bakterii. Cykoria jest stosowana w wielu mieszankach ziołowych w leczeniu
zaburzeń trawiennych i ogólnego osłabienia. Ma łagodne działanie
przeczyszczające. Cykoria stosowana jest w
ziołolecznictwie od czasów prehistorycznych, stosowana również w homeopatii. Grupa związków zawartych w
cykorii, ma zastosowanie w leczeniu niektórych nowotworów. Cykoria łagodzi podrażnienia skóry, nadaje cerze ładny kolor i ją odmładza.
Wiele odmian uprawia się na liście lub korzenie, które są pieczone, mielone i używane jako substytut kawy i dodatek do żywności. W XXI wieku inulina, ekstrakt z korzenia cykorii, był stosowana w produkcji żywności jako słodzik i źródło błonnika pokarmowego. Cykoria jest również uprawiana jako pasza dla zwierząt gospodarskich.
Gatunki uprawiane jako rośliny warzywne:
Cykoria podróżnik
(Cichorium intybus), cykoria sałatkowa, to nieco zdrewniała, wieloletnia roślina zielna z
rodziny astrowatych, zwykle o jasnoniebieskich kwiatach. Pochodzi z Europy, ojczyzną jest Belgia, została wprowadzona do obu Ameryk i
Australii. Surowe liście cykorii
składają się w 92% z wody, w 5% z węglowodanów, w 2% z białka i
zawierają znikomą ilość tłuszczu. Surowe liście cykorii dostarczają niewiele kalorii i
znaczną ilość witaminy K, A, C, niektórych witamin z grupy B i manganu. Witamina E i wapń
występują w umiarkowanych ilościach.
Cykoria podróżnik ma pikantny, gorzki
smak. Dobrze komponuje się z ostrymi serami i z dodatkiem orzechów lub owoców.
Zawiera więcej minerałów i witamin niż sałata. Cała roślina
jest jadalna. Młode liście cykorii można dodawać do sałatek. Listki można też faszerować. Korzenie cykorii są suszone, mielone, prażone i wykorzystywane jako
ważny składnik kawy zbożowej. Po uprażeniu inulina w korzeniu
przekształca się w związek o aromacie kawy. Korzenie można również
gotować jak pasternak.
Cykoria endywia
- Endywia - gatunki obejmują Cichorium endivia (zwana również endywią) oraz Cichorium
pumilum (zwana również endywią dziką). Endywia to gatunek rośliny
jednorocznej lub dwuletniej. Endywia pochodzi z wybrzeży Morza
Śródziemnego i zachodniej Azji. Znana była już w starożytności. W
Europie uprawiana jest od XVI wieku.
Istnieją dwie główne odmiany uprawianej endywii:
- Endywia kędzierzawa lub frisée. Ten typ ma wąskie, zielone, kręcone liście zewnętrzne. W Stanach Zjednoczonych jest czasami nazywana cykorią, a po francusku chicorée frisée.
- Endywia szerokolistna czyli eskariola, ma szerokie, jasnozielone liście i jest mniej gorzka niż inne odmiany. Odmiany obejmują szerokolistną endywię batawską, grumolo, scarola i scarole. Jest spożywana jak inne zieleniny, smażona, siekana do zup i gulaszów lub jako część zielonej sałatki.
Cykoria radicchio - Radicchio
- ze względu na powszechne zastosowanie we włoskiej kuchni,
jest wieloletnią uprawianą formą cykorii liściastej. Jest uprawiana jako warzywo liściaste i zwykle ma kolorowe,
biało-żyłkowe czerwone liście, które tworzą główkę. Radicchio ma gorzki
i pikantny smak, który łagodzi się, gdy jest grillowane lub pieczone. Cykoria radicchio jest bardzo dekoracyjna, świetna do przystawek. We włoskiej kuchni jest zwykle spożywana grillowana z oliwą z oliwek lub
mieszana z potrawami, takimi jak risotto. Może być również podawana z
makaronem lub używana jako farsz do drobiu. Jak w przypadku wszystkich cykorii, jej korzenie, po
uprażeniu i zmieleniu, mogą być używane jako substytut kawy lub dodatek
do kawy.
Pliniusz Starszy napisał w "Naturalis Historia", że radicchio
było przydatne jako środek oczyszczający krew i środek na bezsenność. Współczesna uprawa rośliny
rozpoczęła się w XV wieku w regionach Veneto, Friuli-Venezia Giulia i
Trentino we Włoszech, ale dzisiejsza głęboko czerwona radicchio została
opracowana w 1860 roku przez belgijskiego agronoma Francesca Van den
Borre, który zastosował technikę zwaną imbianchimento (wybielanie), aby uzyskać ciemnoczerwone liście z
białymi żyłkami.
Cykoria puntarelle - Puntarelle - to odmiana cykorii, której główki charakteryzują się wydłużonym
kształtem (około 40–50 cm), jasnozielonymi łodygami i liśćmi w kształcie
mniszka lekarskiego. Pędy Puntarelle mają przyjemnie gorzki smak. Puntarelle zbiera się, gdy są młode i delikatne, i można je jeść na
surowo lub gotowane. Często używane jako tradycyjny składnik rzymskiej
sałatki o tej samej nazwie, przygotowuje się je z obranymi liśćmi i
pędami moczonymi w zimnej wodzie, aż się zwiną. Sałatkę podaje się z
dressingiem przygotowanym z anchois, czosnku, octu, soli i oliwą z oliwek. Danie pod nazwą puntarelle uważane są za typowe danie kuchni rzymskiej, szeroko
rozpowszechnione również w kuchni Kampanii. We Włoszech najpopularniejsze są dwa rodzaje puntarelle.
Puntarelle di Gaeta z Lacjum ma długie pędy, które zwijają się po
przycięciu. Natomiast Puntarelle di Galatina z Apulii ma krótsze pędy, które nie zwijają się.
Cykoria Puntarelle, zwana inaczej cykorią szparagową lub cykorią katalońską:
- Cykoria szparagowa - to ogólnie rzecz biorąc grupa lokalnych odmian należących do gatunku botanicznego cykorii (Cichorium intybus), charakteryzujących się jadalnym kwiatostanem przypominającym pędy szparagów oraz charakterystycznym gorzkim smakiem.
- Cykoria katalońska - Cicoria Catalogna Puntarelle di Galatina - Odmiana o wyjątkowym kształcie, podobnym do szyszek sosnowych, o bardzo dobrze rozwiniętej główce. Cykoria katalońska jest doskonała do sałatek i dań azjatyckich.
Chrupiące łódeczki to świetny pomysł na wykorzystanie pięknych liści cykorii jako przystawkę. Można je wypełnić różnymi farszami np. z wędzoną rybą, krewetkami, sałatką z tuńczyka, twarożkiem, pastą jajeczną, pastą ze startego sera, sałatką z szynki z dodatkiem owoców.
.
Łódki z cykorii z serem brie
Składniki:
- 10 listków cykorii
- 1/2 czerwonej papryki
- 5 pomidorków koktajlowych
- 10 niewielkich kawałków sera brie
- zielona część pora
- 1 łyżka miodu
- sok z 1 cytryny
- ocet balsamiczny
Przygotowanie:
- Sałatkę, z pokrojonych w drobną kostkę papryki i pora, łączymy doprawiając miodem i sokiem z cytryny. Pomidorki przekrawamy na pół.
- Umyte i osuszone listki cykorii układamy na talerzu.
- Na każdym z liści układamy kawałek sera brie, sałatkę, plasterek pomidorka.
- Przed podaniem liście należy skropić octem balsamicznym.
.
Łódki z cykorii z serem camembert i gruszkami
Składniki:
- 10 listków cykorii
- 1 gruszka
- 10 kawałków sera camembert
- pęczek szczypiorku
- 1 łyżka miodu
- sok z 1 cytryny
- garść rukoli
- Umyte i osuszone liście układamy na talerzu.
- Z gruszki wycinamy gniazdo nasienne i obieramy ze skóry. Gruszkę kroimy na półplasterki.
- Łączymy miód z sokiem z cytryny.
- Na listkach cykorii układamy ser, gruszkę, posypujemy drobno pokrojonym szczypiorkiem, polewamy przygotowanym sosem miodowo-cytrynowym.
- Wstawiamy do lodówki do schłodzenie na około 30 minut.
- Podajemy łódeczki cykorii na listkach rukoli.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz